شما نمیدانید وعده غذایی بعدیتان چگونه تولید میشود. این غذاها در زمین های کشاورزی تولید و در فروشگاه ها توزیع می گردند.
با شیوع کرونا قطعا شما روی تمیزی عاری از ویروس بودن اغذیه خود دقت چندین برابری داشته اید و از غذاهای فست فودی و رستورانی دوری کرده اید/
با توجه به رشد جمعیت تولید غذا در چندین دهه اخیر رشد فزاینده ای داشته است و هزینه ی زیادی بر روی محیط زیست تحمیل شده است. از آنجاکه جنگل ها، تالاب ها و چراگاه ها غذاهای مارا تولید میکنند هر روز بیشتر در حال از بین رفتن هستند بنابراین تنوع زیستی در حال کاهش است. کشاورزی چیزی حدود ۳۰ درصد انتشارگازهای گلخانه ای را سبب سازی میکند و ۸۰ درصد آب شیرین را میکد! کودهای شیمیایی زراعی و سموم آب و خاک ما را آلوده میکنند. همه این ها باعث به خطر افتادن انسان و محیط زیست می شود.
اما چرا غذایی که میخوریم مارا میکشد؟ حدود ۸۰۰ میلیون گرسنه در جهان داریم و چیزی حدود ۲ میلیارد نفر دارای اضافه وزن و یا افرادی که از بیماری های مربوط به رژیم غذایی بد رنح می برند مثل دیابت و فشارخون بالا. امروزه ۱۱ میلیون مرگ فقط بر اثر رژیم غذایی نادرست اتفاق می افتد.
برنج، گندم و ذرت حدود ۵۰ درصد کالری گیاهی جهان را تامین میکنند. مردم به اندازه کافی از منابع غنی از فیبر مانند میوه ها و سبزیجات و غلات کامل استفاده نمیکنند.
اگر روند تخریب محیط زیست هم همچنان ادامه پیدا کند روزی فرا خواهد رسید که دیگر آب و غذا برای پاسخ به نیاز های جمعیت نخواهیم داشت در این شرایط هیچ کس در ایمنی نخواهد بود چه فقیر چه غنی!
ما باید رژیم غذایی خود را مبتنی بر کشاورزی سالم و تنوع زیستی بنا کنیم.
اولین قدم تلاش ما باید حفط تنوع ژنتیکی دام و گیاهان باشد. دانش بومی و دانش اکادمیک هر دو باید متعهد شوند تا از پتانسیل محصولات فراموش شده به طور گسترده تری استفاده کنیم. این غذاها به دلایل فرهنگی و هزینه های اقتصادی اغلب فراموش شده اند. مثلا گیاهانی مثل کینوا و فونیو از کیفیت پروتئینی بالاتری برخوردار هستند اما متاسفانه در جوامع غربی تقریبا فراموش گردیده اند. این ها فقط دونمونه از هزاران نمونه هستند.
اگر بخواهیم آینده های غذایی با بهره وری ، انعطاف پذیری و سالم تری بسازیم باید به تنوع زیستی و منابع طبیعی دقت بیشتری کنیم و انتشار گازهای گلخانه ای و الودگی اب و خاک را کاهش دهیم و زمین را تخریب نکنیم.
با این حال میدانیم که همواره تقاضا برای محصولات پربازده مثل برنج بیشتر است. دولت باید با تصویب قوانین و سیاست گذاری های بیشتر این مسئله را حل کند.
ما باید به مصرف کنندگان اگاهی بدهیم تا بتوانند رژیم غذایی خود را بهتر کنند. کاهش ضایعات غذایی نیز از اهمیت برخوردار است.
ترجمه: نرگس اسدیان/ کارشناس تولید محتوا