پرش به محتوا

فناوری دیجیتال، کشاورزی پایدار

    فناوری دیجیتال، کشاورزی پایدار

     

    نگرانی های فزاینده ای در مورد کشاورزی پایدار وجود دارد ، از جمله،کمبود آب پیش بینی شده تا سال ۲۰۳۰. به منظور حل این مسئله ، استفاده از فناوری دیجیتال درکشاورزی در کشور پیشرفته ای چون ژاپن گسترش یافته است. کشاورزان باتجربه ، به لطف تجارب گسترده  و دانش کافی و با بکار گیری اینترنت و هوش مصنوعی- برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها از تجارب کشاورزی خود و محیط اطراف – می توانند از آب و کودها به طور موثرتری استفاده کنند ، این فناوری حتی تولید کنندگان بی تجربه را قادر می سازد تا چنین تکنیک هایی را اجرا کنند. این کار می تواند بهره وری کشاورزی را حتی در مناطق با دسترسی محدود به آب بهبود بخشد. انتظار می رود این فناوری تحول عظیمی را در آینده کشاورزی پایدار ایجاد کند.

    فناوری دیجیتال، کشاورزی پایدار

    آب ، کود ، تجربه و دانش برای کشاورزی ضروری است. اما کشاورزی که به مقدار زیادی آب و کود متکی است در آینده با مشکلات زیادی روبرو می شود. به همین منظور در کشور ژاپن ، اینترنت و هوش مصنوعی به عنوان ابزارهایی برای گسترش کشاورزی پایدار مورد استفاده روز افزونی قرار می گیرند. کمبود آب بزرگترین مشکل کشاورزی در سراسر جهان است. پیش بینی می شود که در سال ۲۰۳۰ میزان تأمین آب ۳۹٪  کمتر از نیاز باشد. کشاورزان  بی تجربه تمایل زیادی به استفاده از آب و کود اضافه دارند و اجازه می دهند کود بیشتری به آبهای زیرزمینی سرازیر شده  و هدر شود.

    فناوری دیجیتال، کشاورزی پایدار

    کشاورزان با دانش و مجرب می توانند مقدار مناسب آب و کود را برای استفاده در کشت و کار خود ارزیابی کنند. با انجام این کار می توان بازده و کیفیت را کنترل کرد. با استفاده از فناوری دیجیتال ، کشاورزی سنتی متکی بر تجربه و شهود ، به کشاورزی علمی و پایدار تغییر مسیر می دهد. بر اساس اظهارات استاد کیوشی اوزاوا از مرکز علوم دانشگاه میجی کوروکاوا: “کود دهی به شکل اصولی ابتدا در کشور اسرائیل انجام شد، جایی که کمبود شدید آب وجود دارد. برای حاصلخیزی به جای محلول پاشی مقدار زیادی آب با سم پاش یا مواردی از این دست ، از لوله های باریک برای آبیاری قطره ای و رساندن کود به ریشه گیاهان در حال رشد استفاده شد. در عصر حاضر  ما از اینترنت و هوش مصنوعی برای حاصلخیزی زمین استفاده میکنیم. ما داده ها را از حسگرهای مربوز به خاک و نور جمع آوری می کنیم. هوش مصنوعی برای تعیین مقدار مناسب آب و کود ، داده ها را با استفاده از دانش جمع شده از کشاورزان ماهر، تجزیه و تحلیل می کند. ما می توانیم مقدار آب و غذا را برای حفظ خاک در شرایط مناسب  به حداقل برسانیم.

     

    مترجم: علیرضا عطاخان، مدیر بازاریابی رگبرگ مهر پاسارگاد

     

     

     

     

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *